Putnam rozróżnił dwa rodzaje kapitału społecznego: wiążący (bonding) i pomostowy (bridging). Kapitał wiążący jest związany z więzami pomiędzy członkami jednej grupy społecznej a pomostowy szerszych sieci społecznych. W Polsce południowo-wschodniej „zauważalne są ponadprzeciętne zasoby kapitału społecznego wiążącego, mamy tam więc do czynienia z regionami, których mieszkańcy są dobrze zakorzenieni w swoich rodzinnych, przyjacielskich i lokalnych społecznościach”¹. Kapitał społeczny wiążący jest potrzebny „nie tylko do prawidłowego rozwoju psychicznego i moralnego jednostek, ale również dlatego, że właśnie na poziomie najmniejszych struktur społecznych przekazywane są w dominującym stopniu wartości kulturowe, które stają się fundamentem rozwoju pomostowych struktur kapitału społecznego, dających jednostkom możliwość autonomicznego działania i samoorganizacji”.

Przypis